A Atlntida, o pobo desaparecido

1
A Atlántida, o pobo desaparecido

• Exemplo de conto para rapaces e rapazas de
  Primeiro e Segundo Ciclo de Primaria para
  explicar o Tratamento de Información 1 (Gardar
  texto, imaxes, html con e sen imaxes e arquivos
  sonoros).

2
A Atlántida

• O pobo desaparecido

3
Onde se fala da Atlántida

• Érase unha vez unha enorme illa situada no
  medio do Océano Atlántico chamada a Atlántida.
  Había nela fontes claras, praias de area fina,
  prados verdes e árbores frutais. Vivían nela os
  atlantes, unha raza mariñeira lanzal e de pel
  morena.

4
Onde coñecemos a Nereo

• Nunha vila mariñeira vivía Nereo coa súa
  familia os avós, seus pais e catro irmáns, había
  sempre con quen xogar. Nereo prefería entre todos
  os xogos ir á praia e alí correr co seu cadelo de
  dous rabos, a única raza de cans que había na
  Atlántida, e explorar todo o que houbese nos
  arredores cunchas, argazo, bichiños, madeira...

5
Os avós traen malas novas

• A principios da primavera o avó e a avoa
  chegaron un día da Asembleia dos Vellos ben
  preocupados. Disque a meiga do cantil tivera unha
  visión vira a Atlántida desaparecer baixo o peor
  maremoto que se recordaba e recordaría na
  historia da Humanidade.

6
Onde se convoca unha reunión de urxencia

• Cando seus avós llelo contaron a seus pais
  estes decidiron reunir a todos os veciños. No
  próximo día de descanso reuníronse todos os
  atlantes e acordaron mandar un enviado falar coa
  meiga. No día seguinte a nai de Nereo, Helena,
  encamiñouse cara aos cantís.

7
Onde se conta o que dixo a meiga

• Cando a nai de Nereo chegou alí e viu a meiga
  enferma preocupouse moito. Ten que ser algo
  serio, díxose e non se trabucaba.
• -Nena, este pobo está acabando os seus días.
  Cando chegue o inverno ninguén se lembrará de nós
  -dixo a meiga dende a cama.

8
Onde aparece a esperanza

• -E non hai nada que se poida facer, vedoira?
  preguntoulle Helena.
• -Non, estamos condenados a desaparecer.
• -Pero, non hai ningunha solución?
• -Ben, poderiamos conservar a nosa memoria e
  enviarllela a outras civilizacións para que se
  lembren de nós.

9
Onde comeza o proxecto

• -Existe unha maneira de gardar e despois enviar
  a outros pobos todo o noso saber, os nosos
  pergamiños, os nosos cadros, mesmo a nosa música.
  Tedes que entrar na cova do alto do Monte Pindo e
  alí coller as ferramentas que os antigos deuses
  deixaron. Aprenderanvos a facer todo isto que eu
  digo.

10
Onde se sobe ao Monte Pindo

• Os atlantes organizaron unha expedición para ir
  buscar as ferramentas esas que poderían salvalos
  do esquecemento. Tanto insistiu Nereo que o
  deixaron ir. Tardaron dous días en chegar ao alto
  do monte. A Nereo non o deixaron entrar na cova
  pero foi un dos primeiros en ver a caixa que se
  sacou de dentro.

11
Onde se ve como é a ferramenta

• Un grupo de atlantes pasou dous días e dúas
  noites lendo as inscripcións para ver como se
  utilizaba esa ferramenta tan estraña. Unha caixa,
  cun feixe de cabos, unha pantalla e unha chea de
  accesorios... Que sería? O que era claro é que
  servía para gardar a información dos atlantes.

12
A traballar...

• A partir de aí foi todo máis duro. Houbo que
  recoller todos os pergamiños e textos escritos da
  Atlántida e a través dunha maquiniña gardalos
  dentro da ferramenta esa. O mesmo aconteceu cos
  cadros, os tapices. Mesmo coas cantigas e os
  contos populares. E cando se abrían unhas
  xaneliñas na ferramenta esa líanse, víanse e
  escoitábanse talmente como eran. Maxia!,
  pensaba Nereo.

13
Onde se garda todo e se envía

• Así os atlantes en pouco máis de catro meses
  gardaron na máquina esa toda a súa cultura
  lendas, técnicas de enxerto, barullo do vento,
  imaxes de todos os veciños. Déronlle a gardar e
  saíulles da maquiniña un obxecto cadrado e fino.
  Agora tiñan que metelo nunha caixiña e tiralo ao
  mar. Chegará a algures, pensaban. E sentáronse
  a agardar o terrible maremoto. Eles xa fixeran
  todo o que podían facer.

14
Sorpresa!

• Sorpresa!, dixo Iria cando atopou na praia
  do Mar de Fóra unha caixiña de vidro cun obxecto
  de plástico e metal dentro. Que sería?
• -Unha disquete díxolle súa irmá- Vamos para a
  casa ver que ten dentro.
• Cando o abriron no computador non o podían
  crer. A Atlántida... Non eran lendas, era todo
  certo e alí estaba todo. Había que contarllo a
  todo o mundo.