CONTOS XEOMTRICOS Anexo

1
CONTOS XEOMÉTRICOSAnexo

• Beatriz Vives Campos
• Patricia Martínez Díaz
• Mestras Especialistas en Educación Infantil

2
CARAPUCHIÑA VERMELLA
3
Había unha vez unha nena moi bonitiña, chamada
Carapuchiña Vermella. Todo o mundo así a chamaba
porque sempre levaba posta unha carapucha
vermella que a súa nai lle fixera.
4
Un día, a súa nai pideulle que levara á avoiña
que vivía ao outro lado do bosque, unha cestiña
con pasteis e mel, xa que estaba enferma.
Recomendoulle que non se entretuvera polo camiño,
pois atravesar o bosque era perigoso, xa que
sempre andaba acechando por alí o lobo.
5

• Carapuchiña púxose de camiño. Cando estaba
  atravesando o bosque atópase co lobo, e este como
  era moi astuto díxolle que fose para a
• casa da avoiña por un camiño moi longo, para
  poder ir él por o camiño máis curto e chegar así,
  o primeiro.

6

• O lobo chega á casa da avoiña. A velliña
  pensando que é a súa neta abre a porta. O lobo
  devora á avoa e métese na cama co gorro e co
  camisón da anciá.

7

• Carapuchiña chega á casa e asómbrase toda ao
  ver a súa avoa tan cambiada, e dille - Avoiña,
  avoiña que ollos tan grandes tes, e contéstalle o
  lobo, - son para verte mellor, - avoiña, avoiña
  que orellas tan grandes tes, - son para oirte
  mellor, - avoiña, avoiña que boca tan grande
  tes,.....- é para comerte mellor...e....zas, zas.
  O lobo traga dun bocado a nena.

8

• Un cazador que por alí pasaba sinteu todo o
  ruído, acercouse á casa e abreulle a barriga ao
  lobo. A avoiña e máis Carapuchiña sairon todas
  contentas.

9

• O cazador mentres o lobo durmía, encheulle o
  ventre con pedras.

10

• O lobo cando espertou tiña moitísima sede,
  acercouse ao río para beber e como tiña tanto
  peso,...plas...plas....foise de narices a auga, e
  alí afogou.

FIN
11

• Os tres porquiños

12
No corazón do bosque vivían tres porquiños que
eran irmáns. O lobo sempre os perseguía para
comelos.
13
Para poder escapar do lobo, os tres porquiños
decidiron facer unha casa. O máis pequeno fixo
unha casiña de palla, para acabar antes e ir a
xogar.
14
O mediano construíu unha casa de madeira. Ao ver
que o seu irmán pequeno xa acabara, decidiu
apresurarse para ir xogar con él.
15
E o porquiño máis maior traballaba na súa casa de
ladrillos xa veredes o que fai o lobo coas
vosas casas berraba aos seus irmáns mentres
estes xogaban.
16
O lobo saíu detrás do porquiño pequeno,
perseguíndoo. O porquiño correu, correu ata a súa
casiña de palla.
17
O lobo parouse e empezou a soprar ffffffff- e
soprar fffffff-
18
ata que a casiña de palla derrumbou.
19
O lobo perseguiu o porquiño polo bosque, pero
este correu a refuxiarse na casa do seu irmán o
mediano.
20
Pero o lobo volveu a soprar fffff e soprar
fffff -
21
Ata que a casiña de madeira caeu. Os dous
porquiños sairon disparados dela.
22
Case sen alento, co lobo pisándolle os xamóns.
Chegaron ata a casa do seu irmán maior.
23
Os tres xa dentro, pecharon ben a porta e as
fiestras. O lobo soprou fffff e soprou
fffff -
24
Pero a casa de ladrillos non caeu.
25
Cansado e sen alento o lobo empezou a dar voltas
á casa buscando algún sitio por onde entrar.
Subeu ao tellado para colarse pola cheminea.
26
Pero o porquiño maior puso unha pota no lume e o
lobo glotón que baixou polo interior da cheminea
caeu na auga fervendo e escaldou o cu.
27
Marchou ouveando polo bosque, e din que nunca
máis quiso comer porquiño.
auuuu,auuuu

28

• FIN